تخریب 430 مدرسه غزه؛ دشمنی صهیونیستها با علم و دانش
رژیم صهیونیستی در کنار تخریب بسیاری از زیرساخت های حیاتی نوار غزه در طول ده ماه نبرد در این باریکه به در تلاش است تا با هدف قراردادن مدارس، دانشگاه ها و سایر مراکز آموزشی، کودکان فلسطینی را از نعمت آموزش محروم کند.
به گزارش توانا نیوز ، رژیم صهیونیستی در خلال نبرد طوفان الاقصی بیش از 110 مدرسه و مرکز آموزشی را به طور کامل و 320 مدرسه را به طور جزئی تخریب کرده تا بدین شکل کودکان فلسطینی را از حق آموزش محروم و در عین حال زمینه نابودی زیرساخت های علمی- آموزشی این باریکه را رقم زند.
چندی پیش نظامیان صهیونیست با کار گذاشتن مواد منفجره در مدرسه ای تحت نظارت آژانس امدادرسانی سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی (آنروا) در شهر بیت حانون در شمال نوار غزه، اقدام به تخریب آن و تهیه کلیپ ویدئویی از این جنایت کردند.
«اسماعیل الثوابته»؛ مدیر دفتر رسانه ای دولت غزه به خبرنگار تسنیم می گوید: اسرائیل از آغاز جنگ بیش از 500 مدرسه را به طور کامل یا جزئی تخریب کرده و بیش از 100 دانشمند فلسطینی و همچنین 9 هزار دانش آموز دختر و پسر را در سراسر غزه ترور کرده است.
«سماح الفراء»، دختر فلسطینی با اندوه فراوان از محرومیت خود و همکلاسی هایش از شرکت در امتحانات نهایی سال آخر دبیرستان به خبرنگار تسنیم می گوید: امروز مثل روند طبیعی سالهای گذشته، دانش آموزان سال آخر دبیرستان باید در امتحان نهایی شرکت میکردند، ولی من به عنوان دانشجوی سال آخر دبیرستان اکنون درد و اندوه وصف ناپذیری را تحمل میکنم، چون برای اولین بار در تاریخ نوار غزه، امتحانی نمیدهیم.
این دختر فلسطینی در حالی که آثار خشم از اقدامات صهیونیست ها در چهرهاش نمایان است، اضافه کرد: سال آخر دبیرستان، سالی سرنوشتساز در زندگی هر دانشآموز و هر خانوادهای است. ما زیرساختهایی داریم که به کلی ویران شده، مدارس و دانشگاهها نه تنها زیرساخت های آموزشی، بلکه حتی زیر ساختهای بهداشتی و درمانی نیز نابود شده اند. سخت است یک سال از عمرمان را تلف کنیم، ما نه ماه است در این جنگ هستیم؛ درحال حاضر هیچ راه حلی برای برگزاری امتحانات نهایی وجود ندارد.
سماح در ادامه با اشاره به سختی های ناشی از آوارگی خود و خانواده اش در مدرسه ای که یادآور روزهای خوش گذشته او در کنار همکلاسی ها و معلمانش بود می افزاید: انتظار این بود که ما اکنون در پشت صندلیهای کلاس درس بنشینیم و نتیجه تلاش هایمان را ببینیم، اما اکنون به همراه خانواده ام در مدرسه محل تحصیل، آواره و بی خانمان شدهایم./تسنیم