به گزارش توانانیوز، وبگاه The Cradle با انتشار گزارشی مدعی شد، بعد از تغییر فعل و انفعالها و معادلات غرب آسیا به واسطه حملات اسرائیل، عراق به کانون تشدید بحران منطقهای تبدیل شده است. اما برای بسیاری از عراقیها، ابعاد این طوفان فعلا مشخص نیست.
به ادعای این وبگاه دشواری این مسیر غیرقابل انکار است، بالاخص بعد از رویدادهایی چون ترور سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزبالله تا تغییر معادلات در شام و از هم پاشیدن دولت بشار اسد.
عراق بر سر دوراهی
این وبگاه در ادامه یادداشت ادعاییاش آورد، چالشهایی که عراق امروز با آن مواجه است بسیار فراتر از مرزهای این کشور است. محمد شیاع السودانی، نخست وزیر عراق، برای عبور از این میدان مین فعال، با احتیاط بسیار عمل می کند. دولت او تحت فشارهای داخلی، تهدیدات امنیتی و پویاییهای منطقهای قرار دارد و در عین حال میبایست با خواستههای خارجی از جمله درخواستهای ایالات متحده و متحدانش درباره یگانهای حشد الشعبی – ستون فقرات ارتش عراق در مبارزه با داعش، مقابله میکند.-
حشد الشعبی فارغ از حمایت برخی از جناحهای شیعی حامی ایران، به عنوان ستون کلیدی معماری امنیتی عراق و وزنه تعادلی در منطقه تلقی میشود. در همین راستا دکتر حسین الموسوی، یکی از مقامات ارشد رسانهای جنبش النُجَباء، به این وبگاه گفت: هم مرجعیت مذهبی شیعیان و هم مردم عراق در مورد انحلال یگانهای حشد الشعبی هیچ مصالحهای نپذیرفته و نمیپذیرد. در این میان تلاش آمریکا برای تداوم اشغال و تمدید حضور در عراق، گزارهای است که دیگر برای مردم عراق قابل اعتنا نیست.
همزمان یک منبع دولتی عراق به The Cradle گفت: عراق نگرانیهای عمیق خود را با عربستان سعودی، اردن، امارات و مصر در میان گذاشته است. پس از تحولات غزه، لبنان و سوریه، بسیاری از عراقیها نگران هستند که کشورشان در زنجیره بیثباتی منطقهای قرار گیرد.
به ادعای این منبع، واشنگتن پیامی را از طریق واسطههای سوئیسی به تهران منتقل کرده که در قاب این پیام ادعایی در باب یک تجاوز (ادعایی) – احتمالاً به تاسیسات هستهای تهران – در اوایل سال ۲۰۲۵ هشدار داده شده است. در همین حال، یکی از مقامات سازمان ملل مستقر در پاریس در گفت و گو با The Cradle مدعی شد که محور مقاومت مقیاس تهاجم اسرائیل علیه منطقه را دست کم گرفته و از همین رو در اتخاذ استراتژی جامع برای وحدت جبههها چندان موفق نبوده است.
به ادعای این وبگاه، حملات به غزه و لبنان که در ابتدا به عنوان یک بازی پرهزینه اسرائیل تلقی میشد، از آن زمان به عنوان بخشی از یک استراتژی گستردهتر، فرصت طلبانه و مورد حمایت غرب برای تغییر شکل موازنه قدرت در غرب آسیا نمایان شده است.
رمزگشایی از پیام محرمانه واشنگتن
این وبگاه در ادامه ادعا کرد، در عراق، نشانههای تشدید تنش در همه جا نمایان است. در امتداد مرز ۶۰۰ کیلومتری با سوریه، ارتش عراق و حشد الشعبی با استقرار تیپهای زرهی، دوربینهای حرارتی و برجهای مراقبت برای جلوگیری از تکرار تهاجم داعش در سال ۲۰۱۴، حضوری هوشیارانه دارند.
یکی از رهبران حشد الشعبی در گفتوگو با The Cradle تأیید کرد که رهبری این کشور از همان ابتدا تصمیم گرفته که برای حمایت از نیروهای سوری از مرز عبور نکند. اول به این دلیل که خود ارتش سوریه برای نبرد آماده نبود و دوم به این دلیل که بشار اسد، رئیس جمهور وقت، در سالهای اخیر فعالیت متفقین را محدود کرده بود. این محدودیتها با تشدید جنگ غزه و زمانی که اسد سرنوشت کشورش را به منافع روسها و روابط جدید با کشورهای حاشیه خلیج فارس گره زده بود، افزایش یافت.
حضور هوشیارانه عراق در مرز سوریه با نظارت دقیق بغداد بر افزایش نیروهای ترکیه در منطقه سوروچ در نزدیکی کوبانی (عین العرب) همراه با تانکها و توپخانه سنگین همراه است. آنها همچنین نظارهگر هجوم نیروهای اسرائیلی به استان قنیطره سوریه هستند که از بلندیهای جولان برای رسیدن به حوضه یرموک در استان درعا، در امتداد طرف مقابل راشایا، حسبیه و بقاع غربی لبنان، به سمت گذرگاه مَسَنَع، پیشروی میکنند.
در حال حاضر گذرگاه مرزی بین سوریه و لبنان فعال است. علاوه بر این ادعاهایی مطرح است که نشان میدهد تعداد واقعی نیروهای آمریکایی در عراق و سوریه به طور قابل توجهی بیشتر از آنچه قبلاً فاش شده است. آمریکا به واسطه هزاران نیروی مستقر در منطقه برای مقابله (ادعایی) با نفوذ ایران و ارائه حمایت لجستیکی از متحدان کرد آماده شده است. بدتر از آن، ادعاهایی تایید نشده نشان میدهد که سودانی نه تنها آماده پذیرش تمدید حضور نیروهای آمریکایی در عراق پس از مهلت خروج از ۲۰۲۶ است، بلکه ممکن است به آمریکاییها اجازه دهد تا ماموریتهای نظارتی مرزی عراق و سوریه را افزایش دهند.
در حالی که پنتاگون در مجموع سه هزار ۴۰۰ سرباز آمریکایی در دو کشور – ۹۰۰ نیرو در سوریه و دو هزار ۵۰۰ سرباز در عراق -مستقر کرده، اخیرا مدعی است که ۴ هزار و ۵۰۰ نیروی آمریکایی در منطقه مستقر است که ۲۰۰۰ سرباز در سوریه به عنوان پایگاه عملیاتی برای پشتیبانی از نیروهای آمریکایی در عراق حضور دارند.
نقش حشدالشعبی به عنوان “دیوار دفاعی”
گسترش فعل و انفعالهای دیپلماتیک سودانی فراتر از این دیدارهای پرمخاطب بود. به ادعای یک منبع عراقی، قبل از تشدید حمله مخالفان به سوریه، نخست وزیر عراق، فالح الفیاض، رهبر حشد الشعبی را برای میانجیگری بین دو طرف به آنکارا و دمشق اعزام کرد.
با این حال، این تلاش شکست خورد و سودانی را بدون اهرمی برای آرام کردن جناحهای مسلح یا کاهش فشار بالقوه ایران باقی گذاشت. یک منبع دولتی عراق هرگونه تضمین یا تهدید رسمی از سوی ایالات متحده در مورد سوریه را رد کرده، اما به The Cradle گفت که هشدارهایی (ادعایی) به رهبران مقاومت داده شده است. اما منابع دیگر میگویند که دولت سودانی هشدارهای آمریکا را برای نیروهای عراقی دریافت کرد تا از نبرد سوریه در حمایت از دولت سابق اسد دور بماند، موضعی که در نهایت توسط نیروهای سیاسی و جناحهای اصلی عراق، از جمله مقتدی صدر، رهبر جنبش صدر حمایت شد.
با این حال، این حمایت محدودیتها و خطوط قرمز خود را خواهد داشت. یکی از اینها حشد الشعبی است و دیگری تداوم حضور آمریکا در عراق است. موسوی عضو ارشد نُجَباء تأکید میکند که حشد الشعبی در کنار سایر نیروهای عراقی، یک سنگر اساسی در برابر تهدیدات داخلی و خارجی باقی میماند و هرگونه مصالحه در مورد موجودیت این گروه رد خواهد شد؛ چرا که این گروه به سان “دیوار دفاعی” برای عراق در بحبوحه تشدید تنشهای منطقهای عمل کرده است.
موسوی همچنین بر ادامه حمایت عراق از آرمان فلسطین تاکید و آمریکا را به بهانههای مشکوک به طولانی کردن اشغال خود متهم میکند. او هشدار میدهد که عراقیها، به ویژه جناحهای مقاومت، کاملاً از این تاکتیکها آگاه هستند و در مخالفت با هرگونه حضور نظامی خارجی مصمم هستند.
در شرایط کنونی عراق در وضعیت پر تنشی قرار دارد. برای سودانی، ماموریت نه تنها محافظت از عراق در برابر هرج و مرج که همسایگانش را فرا گرفته است، بلکه همچنین ایجاد یک نیروی تثبیت کننده در منطقهای متلاطم است. دستیابی به این امر مستلزم دیپلماسی و رهبری انعطافپذیر و همچنین دفاع تسلیمناپذیر از حاکمیت عراق در برابر فشارهای بیامان ژئوپلیتیکی و جاهطلبیهای پایانناپذیر اسرائیلیهای توسعهطلب و مورد حمایت ایالات متحده است -وظیفهای که برای ارجایش هرگونه رایزنی در باب حشد الشعبی باید کنار گذاشته شود.دنیای اقتصاد