
در ادبیات ترامپ موضوعی به نام مذاکره چندان دیده نمیشود. برخی تصور یا خیالپردازی میکنند که چون بودجه (USAID) را قطع کرده، پس قصد مذاکره دارد، اما این برداشت بیربط است؛ چراکه حتی یکدهم از هزینهای که متوقف شده، به ایران مربوط نمیشده. برخی اقدامات او را به میل به مذاکره تعبیر میکنند، اما این تحلیل اشتباه است و هیچ منطق روشنی پشت آن نیست.
به گزارش توانانیوز ،در گفتوگوهای ترامپ همچنان همان کلیگوییهای مرسومش را میبینیم و چیز جدیدی از او نشنیدهایم. چیزی که مشخصاً از خود او و افرادی مانند روبیو و همفکرانش میشنویم، بحث فشار حداکثری است.
احتمال جدی وجود دارد که همان کمپین را دوباره آغاز کنند و این فشار را به شکل تحریم علیه ایران اعمال کنند. البته به نظر میرسد موضوع حمله نظامی همچنان روی میز است، اما با گذشت زمان احتمال آن کاهش پیدا میکند.
امنیتیسازی برنامه هستهای ایران. به این معنا که القا میکنند ایران در حال آمادهسازی تمام مقدمات برای ساخت سلاح هستهای است و فقط کافی است تصمیم بگیرد آن را بسازد. این ادبیاتی که همزمان با سفر نتانیاهو، برخی رسانهها آن را برجسته میکنند، میتواند زمینهسازی روانی برای توجیه یک حمله احتمالی علیه ایران باشد.»
یک نکته دیگر هم این است که برخی میگویند چندین بار از ترامپ درباره حمله به ایران پرسیده شده، اما او سکوت کرده یا از پاسخ دادن امتناع کرده است. برخی به اشتباه تصور میکنند چون او در اینباره صحبت نکرده، پس حمله نظامی به ایران از دستور کار خارج شده است.
مگر قبل از ترور سردار شهید سلیمانی هم صحبت از حمله میشد؟ شرایط فعلی مشابه همان زمان است. در آن مقطع آمریکاییها تصور میکردند به دلیل اعتراضات آبان ۹۸ و گرانیها، وضعیت اقتصادی ایران تضعیف شده و دولت ایران پشتوانه مردمیاش را از دست داده است.
این همان منطقی بود که در سال ۹۸ منجر به انجام آن جنایت شد. اکنون شرایط مشابهی برقرار است. آنها معتقدند سوریه از دست ایران خارج شده، حزبالله تا حدی تضعیف شده و ایران از نظر اقتصادی در وضعیت ضعیفی قرار دارد.
از دید آمریکاییها، ایران در موضع ضعف است و فرصتی برای وارد کردن یک ضربه اساسی به آن وجود دارد. نمیتوان گفت که این تصمیم قطعی شده است، اما این گزینه همچنان بهطور جدی در حال بررسی است. طبیعتاً در مورد یک گزینه جدی، ابتدا اقدام میکنند و بعداً درباره آن صحبت میشود. بنابراین، این احتمال همچنان وجود دارد عصرقانون