* سید امید امام جمعه

  بخش  دوم

همانگونه که در قسمت قبل بیان گردید با گسترش وسعت شهرسازی و افزایش مهاجرت پذیری شهرها در نتیجه جوامع شاهد افزایش ساخت و ساز در دامن شهرها بودند که با این افزایش فعالیت عمرانی و ساختمانی بی تردید عدم رعایت نظامات و نادیده گرفتن فنی – مهندسی در برخی از قسمت های سازه را به دنبال داشت!

در کشور ایران و سایر کشورهای جهان قوانین خاصی درخصوص ساخت و ساز شهری وجود دارد که یکی از آن ها کمیسیون ماده 100 است. بر اساس این کمیسیون شهرداری،هیچ مالک ساختمان یا زمینی نمی تواند بدون اخذ مجوز از شهرداری یا به عبارتی همان دریافت پروانه ساخت در محدوده شهری یا حریم آن به تخریب یا ساخت و ساز بپردازد و یا اینکه نسبت به تفکیک زمین و تغییر کاربری  اقدام کند.

در صورتی که فردی بدون دریافت پروانه به هریک از تخلفات مطروحه در ماده 100 شهرداری ( از جمله :  احداث بنای بدون پروانه  – تغییر نوع استفاده کاربری ساختمان – عدم استحکام بنا – احداث بالکن – احداث اعیانی ارتفاع بیش از اندازه مندرج در پروانه  و …. )   اقدام نماید شهرداری اختیار دارد که مانع از ساخت و ساز فرد شود و به توقیف این عملیات بپردازد. البته توجه داشته باشید که شهرداری تنها می تواند از اقدامات متخلفانه جلوگیری نماید اما در مورد تخریب یا جریمه فرد کمیسیون ماده 100 تصمیم گیری می کند.براین اساس:صاحبان املاک واقع در محدوده شهر، برای انجام هر نوع عملیات ساختمانی بایستی اقدام به اخذ پروانه نمایند و در صورت فقدان آن، ماموران شهرداری می توانند از ادامه فعالیت جلوگیری به عمل آورند.

البته لازم به ذکر است که  ،در مواقعی که مأموران شهرداری به علت نبود پروانه از ادامه فعالیت ساختمانی جلوگیری می کنند؛ باید موضوع را ظرف حداکثر یک هفته از زمان جلوگیری از فعالیت ساختمانی، در کمیسیون ماده ۱۰۰ مطرح کنند.

این کمیسیون در اصل شامل دو کمیسیون بدوی و تجدید نظر است که درابتدا پرونده ها توسط کمیسیون بدوی مطرح شده و مورد بررسی قرار می گیرد و البته تصمیم نهایی صادره نیز قابل طرح و رسیدگی مجدد در دیوان عدالت اداری می باشد که در مباحث آتی به تشریح آن خواهیم پرداخت..

آرای بدوی کمیسیون ماده 100 شهرداری قابل اعتراض می باشد.در صورتی که شخصی نسبت به رای بدوی کمیسیون معترض باشد می تواند  تا 10 روز پس از بلاغ رای بدوی لایحه ای در این خصوص تنطیم نموده و ارائه دهد تا مجددا در کمیسیون تجدید نظر مورد بررسی قرار بگیرد. .پس از صدور رای در مرحله تجدید نظر کمیسیون ماده ١٠٠ شهرداری، اصطلاحاً رای قطعی و قابل اجراست. امّا مطابق بند ٢ ماده ١٠ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب ١٣٩٢، می توان به تصمیم قطعی کمیسیون ماده 100 شهرداری  در دیوان عدالت اداری اعتراض کرد.

رسیدگی در دیوان عدالت اداری ۲ مرحله ای و غیر حضوری است. به این معنی که اعتراض به رای کمیسیون ابتدا در مرحله بدوی مورد رسیدگی قرار می گیرد و پس از صدور رای ظرف مدت ٢٠ روز از تاریخ ابلاغ، قابل اعتراض در مرحله تجدید نظر است.مهلت اعتراض برای افراد مقیم 2 ماه می باشد.

البته باید توجه داشت که ذینفع می تواند شکایت خود را  از اعضاء کمیسیون در سازمان تخلفات اداری مطرح کند و بعد از رسیدگی به موضوع پرونده و اثبات ادعا  در دیوان عدالت اداری به طرح دعوی بپردازد.

کارشناس حقوق*