در سال 1951، ایالات متحده توافقنامه ای را با دانمارک امضا کرد که در آن متعهد شد از گرینلند در برابر هرنوع حمله خارجی محافظت کند. حالا بعد 74 سال، همان کشوری که متعهد به دفاع از گرینلند بود، خود به فکر تصرف آن سرزمین افتاده است.
حمله به گرینلند با فرمان ترامپ، “کوتاه ترین جنگ در تاریخ جهان” خواهد بود.
به گزارش توانانیوز، ، وبگاه آمریکایی ” پولیتیکو” با اشاره به تهدید تلویحی ترامپ برای استفاده از زور برای تصرف گرینلند، گزینه های پیش روی دانمارک را برای مقابله با چنین احتمالی هرچند تئوریک و روی کاغذ، بررسی کرده است.
بر اساس این گزارش:
در سال 1951، ایالات متحده توافقنامه ای را با دانمارک امضا کرد که در آن متعهد شد از گرینلند در برابر هرنوع حمله خارجی محافظت کند. حالا بعد 74 سال، همان کشوری که متعهد به دفاع از گرینلند بود، خود به فکر تصرف آن سرزمین افتاده است.
این هفته، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آینده ایالات متحده، با تهدید تلویحی مبنی بر توسل به زور برای الحاق گرینلند به آمریکا، در سراسر اروپا (و جهان) شوک ایجاد کرد.
ترامپ که همزمان ایده تسلط ایالات متحده بر کانادا و کانال پاناما را نیز مطرح کرده، مدت‌هاست که چشمش به گرینلند – جزیره‌ای استراتژیک و غنی از مواد معدنی و نفت- بوده است.
آیا کپنهاگ بر اساس پیمان های دوجانبه و جمعی می تواند از اتحادیه اروپا بخواهد به نوعی ملزم به دفاع از گرینلند باشند؟ آیا می تواند به مقررات دفاعی مشترک ناتو را در برابر حمله بزرگترین عضو همین پیمان امنیتی – نظامی استناد کند؟ و تعهدات واشنگتن بر اساس معاهده 1951 چیست؟
ایالات متحده بزرگترین بودجه دفاعی جهان را با 948 میلیارد دلار در سال گذشته (2024) دارد. نیروهای مسلح آن 1.3 میلیون عضو دارد که برخی از آنها در حال حاضر در گرینلند مستقر هستند.
به نوبه خود در سال گذشته 9.9 میلیارد دلار بودجه نظامی داشته است، تنها 17هزار نیروی نظامی دارد و بیشتر تجهیزات سنگین جنگ زمینی آن طی 3 سال گذشته به جبهه اوکراین اهدا شده است.
“اولریک پرام گاد” محقق ارشد موسسه مطالعات بین‌المللی دانمارک، درباره سناریوهای تقابل احتمالی نظامی بین طرفین گفت: “اگر ترامپ به تهدید خود مبنی بر الحاق گرینلند به زور عمل کرد، این کوتاه‌ترین جنگ در جهان خواهد بود، چون هیچ ظرفیت دفاعی در گرینلند وجود ندارد و آمریکایی‌ها خودشان مسئول دفاع از این جزیره چسبیده به قطب شمال هستند.”
وی افزود که برخی از کشتی های گارد ساحلی دانمارک در جنوب شرقی گرینلند رفت و آمد می کنند، اما مطبوعات دانمارکی گزارش داده اند که تجهیزات مورد نیاز برای شلیک به اهداف دورتر از روی عرشه این کشتی ها، خریداری و نصب نشده است.
پرام گاد گفت که از نیات ترامپ وافعا گیج شده است: “آیا نوعی جسارت و ماجراجویی شخصی است؟ آیا دیپلماسی تهدید بین متحدان است؟ ما واقعا نمی دانیم، اما این وضعیت طی 4 سال آتی ادامه دار خواهد بود.”
مقامات ارشد دانمارک، از جمله “لارس لوکه راسموسن” وزیر امور خارجه دانمارک و آنتونی بلینکن، همتای آمریکایی او، در ابتدا اظهارات ترامپ را رد کردند.
با این حال، “مته فردریکسن” نخست وزیر دانمارک، روز پنجشنبه جلسه ای را با رهبران حزب متبوع خود ترتیب داد تا در مورد این موضوع بحث کنند. او گفت: “ما این موضوع را بسیار جدی می‌گیریم، اما هیچ قصدی برای تشدید جنگ لفظی با رئیس‌جمهوری که در راه ورود به کاخ سفید است نداریم.”
بر اساس پیمان 1951 بین آمریکا و دانمارک، ایالات متحده با توجه به ناتوانی نیروهای مسلح دانمارک در مبارزه با یک متجاوز بالقوه بدون کمک خارجی، تعهدی قانونی برای دفاع در برابر هرگونه حمله به جزیره گرینلند را پذیرفت.
“کریستین سوبی کریستنسن” محقق ارشد در مرکز مطالعات نظامی دانشگاه کپنهاگ، گفت: “دانمارک می دانست که نمی تواند به تنهایی از گرینلند در برابر یک تهاجم احتمالی دفاع کند. اگر ترامپ سعی کند این سرزمین را با زور تصرف کند، سوال این است: [آمریکایی ها] با چه کسی می جنگند؟ ارتش خودشان؟ چون اکنون تنها نیروهایی آمریکایی در این جزیره مستقر هستند.”
ایالات متحده پس از پایان جنگ سرد، حضور نظامی خود در جزیره را به میزان قابل توجهی کاهش داد، اما یک ایستگاه راداری هشدار اولیه در پایگاه فضایی “پیتوفیک” در شمال غربی گرینلند باقی مانده است. این یک دارایی کلیدی است که می تواند فضاپیماها و موشک های بالستیک، از جمله کلاهک های هسته ای احتمالی پرتاب شده از سوی روسیه را شناسایی کند./عصرایران
