در سال گذشته به طور میانگین بیش از 1.1 میلیون بشکه در روز از ایران نفت خریده است. نفت ایران تحت عنوان نفت کشورهای دیگر به پالایشگاه های خصوصی چینی موسوم به “قوری” می روند.
به گزارش توانا نیوز ،موسسه “مرکز سیاست جهانی انرژی” آمریکا، یک گزارش جامع را درباره تاثیر تحریم های نفتی جدید آمریکا علیه ایران بر تحارت نفتی ایران و چین منتشر کرده است
ماه گذشته، جو بایدن، رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا، تحریم های جدیدی را با هدف کاهش صادرات نفت ایران به چین، امضا کرد. با وجودی که آمار دقیقی از میزان صادرات نفت خام ایران به چین وجود ندارد، اما برآورد ها حاکی است که حدود 90 درصد از کل نفت خام صادراتی ایران روانه بازار چین می شود.
احتمالا نه. در حالی که برخی از پالایشگاه‌ها و بانک‌ها ممکن است به مشارکت خود پایان دهند، احتمالا بسیاری دیگر از این پالایشگاه ها به دلیل سود هنگفتی که تخفیف ارائه شده برای آنها در پی دارد، همچنان مایل به خرید نفت های تحریمی خواهند بود؛ حتی اگر تحت تحریم‌های آمریکا قرار گیرند، به خصوص اگر دولت پکن از آنها حمایت کند. همان طور که واردات نفت چین از ایران علیرغم تحریم های قبلی بر روی پالایشگاه ها و بانک های چینی افزایش یافته است.
پالایشگاه های قوری چینی نسبت به شرکت های ملی نفت چین کمتر نگران تحریم های آمریکا هستند. دو شرکت دولتی “سینوپک” و “سی ان پی سی” پس از تصمیم واشنگتن مبنی بر عدم تمدید معافیت های تحریمی برای خریداران نفت خام ایران در ماه می 2019، به دلیل نگرانی در مورد از دست دادن دسترسی به سیستم مالی ایالات متحده، واردات نفت ایران را متوقف کردند. از سوی دیگر، قوری‌هایی هم که از فناوری ایالات متحده استفاده می‌کنند، نفت ایران را خریداری نکرده‌اند. در مقابل، بسیاری از قوری‌ها کمترین میزان مواجهه با سیستم مالی مبتنی بر دلار را دارند و بر همین اساس به خرید نفت ایران ادامه می دهند.
بعید است پکن مانع از خرید نفت ایران توسط نهادهای چینی شود. این کشور با تحریم‌های یکجانبه و تلاش‌های کشورهای ثالث برای مداخله در تجارت انرژی چین مخالف است و مقامات چینی پس از امضای تحریم‌های جدید بایدن، این موضوع را تکرار کردند.
چرا چین بر خلاف فشار آمریکا همچنان نفت ایران را می خرد؟
علاوه بر این، تخفیف در نفت خام ایران به نفع صنعت پالایش چین بوده است، زیرا چین با تنگناهای اقتصادی هم مواجه است. در ژانویه تا سپتامبر 2023، قوری‌ها حدود 4.2 میلیارد دلار در واردات نفت خام خود از ایران سود کردند که دلیل آن تخفیف‌هایی است که ایران بابت خرید نفت خود به آنها می دهد.
علاوه بر این، مالکیت خصوصی قوری‌ها بهانه‌ای را برای پکن فراهم می‌کند تا خرید نفت از ایران را متوقف نکند.
واشنگتن باید تصمیم بگیرد که چگونه خرید نفت از ایران را از سوی چین در برابر دیگر اهداف سیاست آمریکا، از جمله ممانعت از حمایت چین از جنگ روسیه در اوکراین، در اولویت قرار دهد.
تحریم نهادهای چینی به دلیل مشارکت در تجارت نفت ایران ممکن است تضمین همکاری چین در سایر موضوعات را دشوارتر کند؛ چون پکن هشدار داده است که تهدید تحریم‌ها برای تجارت چین با ایران ممکن است موانع جدی برای همکاری چین و آمریکا در زمینه‌های مربوطه با کشور روسیه ایجاد می‌کند.
بخشی از توافق هسته ای 2015 ایران موسوم به برجام لغو کرد، اما دولت ترامپ آنها را در سال 2018 بازگرداند.
دولت بایدن این تحریم ها را اجرا می کند، هرچند که آنها به خوبی گذشته عمل نمی کنند. هر دو به تهدید تحریم های ثانویه برای تغییر رفتار شرکت کنندگان در تجارت نفت ایران، به ویژه پالایشگاه ها و بانک ها، متکی هستند.
از آنجایی که پالایشگاه‌های چینی مستقل در مقیاس کوچک، معروف به “قوری”، اکنون بیشتر نفت صادراتی ایران را خریداری می‌کنند، تهدید و تاثیر تحریم‌های ثانویه کمتر شده است زیرا این پالایشگاه‌ها کمترین ارتباط را با اقتصاد آمریکا دارند. در مقابل، بانک‌های چینی همچنان نسبت به تحریم‌های آمریکا محتاط هستند، بنابراین ایران هنوز از دسترسی نامحدود به درآمدهای نفتی خود که همچنان در حساب‌های بانکی در چین جمع می‌شود، برخوردار نیست و به جای آن سیستمی برای مبادلات تهاتری کالا به کالا با چین ایجاد کرده است؛ یعنی نفت می فروشد و به جای آن کالاها و خدمات چینی مورد نیازش را وارد می کند. قانون کشتیرانی، دولت ایالات متحده را ملزم می کند تا اپراتورهای بندری، مالکان کشتی و پالایشگاه هایی را که در تجارت نفت ایران مشارکت دارند، تحریم کند. اهداف بالقوه این تحریم شامل بنادری است که کشتی‌های حامل نفت ایران را پهلو می‌دهند، همچنین خود کشتی‌ها و پالایشگاه‌هایی که نفت ایران را خریداری می‌کنند.
تحریم هایقانون کشتیرانی، دولت ایالات متحده را ملزم می کند تا اپراتورهای بندری، مالکان کشتی و پالایشگاه هایی را که در تجارت نفت ایران مشارکت دارند، تحریم کند. اهداف بالقوه این تحریم شامل بنادری است که کشتی‌های حامل نفت ایران را پهلو می‌دهند، همچنین خود کشتی‌ها و پالایشگاه‌هایی که نفت ایران را خریداری می‌کنند. مالی تجارت دوجانبه استفاده کند. تا سال 2015، این تحریم منجر به انباشت بیش از 100 میلیارد دلار درآمد نفتی ایران در حساب‌های بانکی محدود شد.
دولت اوباما هر دو تحریم نفتی را به عنوان بخشی از توافق هسته ای 2015 ایران موسوم به برجام لغو کرد، اما دولت ترامپ آنها را در سال 2018 بازگرداند.
دولت بایدن این تحریم ها را اجرا می کند، هرچند که آنها به خوبی گذشته عمل نمی کنند. هر دو به تهدید تحریم های ثانویه برای تغییر رفتار شرکت کنندگان در تجارت نفت ایران، به ویژه پالایشگاه ها و بانک ها، متکی هستند.
از آنجایی که پالایشگاه‌های چینی مستقل در مقیاس کوچک، معروف به “قوری”، اکنون بیشتر نفت صادراتی ایران را خریداری می‌کنند، تهدید و تاثیر تحریم‌های ثانویه کمتر شده است زیرا این پالایشگاه‌ها کمترین ارتباط را با اقتصاد آمریکا دارند. در مقابل، بانک‌های چینی همچنان نسبت به تحریم‌های آمریکا محتاط هستند، بنابراین ایران هنوز از دسترسی نامحدود به درآمدهای نفتی خود که همچنان در حساب‌های بانکی در چین جمع می‌شود، برخوردار نیست و به جای آن سیستمی برای مبادلات تهاتری کالا به کالا با چین ایجاد کرده است؛ یعنی نفت می فروشد و به جای آن کالاها و خدمات چینی مورد نیازش را وارد می کند. جدید آمریکا چه پیامدهایی را به دنبال دارد؟
به عنوان بخشی از لایحه کمک آمریکا به اوکراین، تایوان و اسرائیل، ماه گذشته مجلس نمایندگان آمریکا که در اختیار جمهوریخواهان است، دو قانون جدید تحریمی تحت عنوان ” قانون مهسا” و قانون کشتیرانی” را تصویب کرد که صادرات نفت ایران را هدف قرار می دهد/عصر ایران
