آلبرتو فوجیموری، رئیس جمهور پیشین پرو که در دهه ۱۹۹۰ موجب رشد اقتصادی شد اما بعدها به دلیل نقض حقوق بشر ناشی از جنگ خونین علیه شورشیان مائوئیست به زندان افتاد، روز چهارشنبه درگذشت. او ۸۶ سال داشت.
به گزارش توانا نیوز ، همکاران نزدیکش گزارش دادند که او در شرایط بحرانی بوده و قبل از مرگش از او عیادت کرده‌اند. دخترش، کیکو فوجیموری، در پیامی در شبکه اجتماعی X اعلام کرد: “پس از مبارزه طولانی با سرطان، پدرمان… به دیدار پروردگار رفت.” این پیام همچنین به امضای دیگر فرزندان او رسیده بود.
فوجیموری که فرزند مهاجران ژاپنی بود، در سال ۱۹۹۰ به عنوان رئیس یک دانشگاه کشاورزی کمتر شناخته شده، به ریاست جمهوری رسید. او به سرعت به عنوان یک سیاستمدار زیرک شناخته شد که با سبک مدیریتی فعال خود، با وجود انتقادات از تمرکز قدرت، نتایج چشمگیری به دست آورد.
او ابرتورمی که میلیون‌ها پرویی را بیکار کرده بود مهار کرد، ده‌ها شرکت دولتی را خصوصی‌سازی کرد و تعرفه‌های تجاری را کاهش داد، و بدین ترتیب بنیان‌گذار یکی از پایدارترین اقتصادهای آمریکای لاتین شد.
در زمان او، آبی‌مال گوزمان، رهبر هراس‌انگیز جنبش مائوئیستی “راه درخشان”، دستگیر شد که این ضربه‌ای اساسی به این جنبش بود که در دهه ۱۹۸۰ به نظر می‌رسید نزدیک به سرنگونی دولت پرو باشد. گوزمان در سپتامبر ۲۰۲۱ در زندان درگذشت.
اما بسیاری از پرویی‌ها فوجیموری را به عنوان یک دیکتاتور می‌دیدند. او در سال ۱۹۹۲ با استفاده از تانک‌های نظامی، کنگره را تعطیل کرد و قانون اساسی را به میل خود تغییر داد تا اصلاحات بازار آزاد و قوانین سختگیرانه ضدتروریسم را به تصویب برساند.
رسوایی‌های فساد در طول ۱۰ سال ریاست جمهوری او نیز نظر عمومی را علیه او برگرداند. کمی پس از اینکه او در سال ۲۰۰۰ برای سومین دوره انتخابات را برد – با تغییر قانون اساسی برای شرکت مجدد در انتخابات – ویدئوهایی منتشر شد که مشاور ارشد و رئیس اطلاعاتی او، ولادیمرو مونتسینوس، به سیاستمداران رشوه می‌داد. فوجیموری به ژاپن فرار کرد و از طریق فکس از توکیو استعفا داد و ناموفق تلاش کرد برای سنای ژاپن نامزد شود.
در نهایت، مونتسینوس در ونزوئلا دستگیر و به زندان افتاد و با استناد به صدها ویدئوی ضبط‌شده از خود در حال رشوه‌دهی محکوم شد. پرونده‌های قضایی علیه فوجیموری نیز انباشته شد، از جمله اتهاماتی مبنی بر اینکه او دستور استفاده از گروه‌های مرگ در مبارزه علیه شورشیان راه درخشان را داده بود.
فوجیموری در ژاپن در امان بود – او دو تابعیتی بود و ژاپن شهروندان خود را مسترد نمی‌کند. بنابراین بسیاری شگفت‌زده شدند که در سال ۲۰۰۵ تصمیم گرفت به پرو بازگردد، به امید عفو و بازگشت به سیاست
مترجم :مینو مهدور
